3e blog "Frans slaat (lichtjes) terug"

Hierbij een nieuw bericht van de Duijndammen, dit keer ben ik (Frans) de auteur. Vooral om te voorkomen dat ik nog verder wordt gekleineerd heb ik besloten nu zelf maar wat op te schrijven waarbij ik niet zal schromen mijn heldendaden in de VS breed uit te meten om nog iets van mijn imago (voorzover dat er al was) te redden.

Dag 10 - 25-07-2009

Wij zijn richting San Francisco vertrokken en gaan op tijd op weg wat voor ons doen nogal ongebruikelijk is. Een dag met een paar listige probleempjes: Allereerst lukte het leegmaken van de sewerhose (voor leken: de afvoer van de camper) niet goed omdat de camper niet goed recht stond. Ik zal verder niet op de details ingaan maar ik verlangde weer even terug naar schone administraties. Onderweg stopten wij bij de Walmart en daar bleek bij een kleine check-up van de banden bij het Tyre-center (mooie combinatie van een garage met een supermarkt) dat een van onze achterbanden vervangen moest worden. Het zal wel aan mijn rijstijl hebben gelegen. Zij mochten dit echter niet repareren omdat onze camper te zwaar was dus er moest zwaar materieel aangerukt worden. Dit resulteerd in een vertraging van ca 3 uur zodat we uiteindelijk pas tegen een uur of zeven in San Francisco aankwamen. Uiteindelijk waren we pas rond kwart over acht op de camping alwaar ons een fraaie plek aan de Oceaan wachtte. Grote golven en helaas de bekende mist was wat we daar aantroffen. Wel een supermooie plek.

Dag 11 - 26-07-2009

Vandaag zijn we San Francisco ingegaan per bus en BART (is een soort metro/trein) en hebben we een hoop gedaan. Allereerst zijn we naar Fishermans Wharf gegaan en pier 39. Het stikt hier van de winkels en terrassen en een kudde zeehonden die voor pier 39 ligt. Wij gingen vervolgens eten in een restaurantje waar de verse broden ernaast worden gebakken en in grote manden langs het plafond naar het restaurant gaan. Ook maakten ze er allerlei mooie broden bijvoorbeeld in de vorm van een krokodil. Daarna zijn we doorgegaan met een boot naar Alcatraz waar wij een bezoek brachten aan dit bekende eiland en zijn voormalige gevangenis. De boottocht was leuk maar door de mist konden we helaas San Francisco bij avondlicht niet echt waarnemen. Ook de Golden Gate bridge bleef buiten ons bereik. Op Alcatraz kregen we een nederlandstalige rondleiding door de gevangenis met al zijn bekende verhalen over ontsnappingen en opstanden. Mijn historische kennis was 's-avonds weer aardig aangevuld. Met bus en taxi vervolgens weer terug naar de camping.

Dag 12 - 27-07-2009

Vandaag wederom naar San Francisco maar een wat merkwaardige route (voor mij althans). Het ging per bus 6 haltes vooruit, met de benenwagen al hollend weer terug naar de camping en met de volgende bus en BART uiteindelijk terug naar San Francisco. Dit was het gevolg van het feit dat we na een paar haltes ontdekten dat er nog een Style apparaat (voor haren en met behoorlijk hitte) in de camper lag waar we niet helemaal zeker van waren dat ie uit was. Gezien mijn strakke kapsel is helder dat ik de schuldige niet was maar wel het slachtoffer om terug te hollen. Hij was overigens natuurlijk gewoon uit zodat ik weer een zinloze actie aan mijn lijst kon toevoegen. Vervolgens hebben wij ons in San Francisco vermaakt met de ouderwetse kabeltram voor de stijle hellingen, wat voettochten door de straten en het onvermijdelijke bezoek aan de Golden Gate Bridge die natuurlijk weer grotendeels in de mist lag. Nelly-Ann en Nadine zijn erop gelopen tot de eerste pijler en hebben hieronder (een meter of zestig lager) zeehonden gezien, Manouk en Rinka zijn ook een aardig stukje doorgelopen en onze auteur liet zijn heldenaard weer zien door het oplopen op de brug te beperken tot 100 meter en als een speer terug te gaan om "mooie foto's" te maken. Uiteindelijk hebben we aan het einde overigens de top van de brug toch nog kunnen zien doordat de mist weer wegtrok. Daarna weer terug naar de camping en snel naar bed omdat de mist..............

Dag 13 - 28-07-2009

Vandaag vertrokken we voor onze mooie reis langs Highway 1 langs de kust. We hebben ontbeten langs een supermooi strandje alwaar Rinka en Manouk zich als eersten in de oceaan hebben gestort. Apart was wel dat we 50 meter verder een suffe zeehond op het strand vonden waarvan ik denk dat hij aan het einde van zijn latijn was want hij reageerde nergens op. In zee zagen we er even later nog een. Tevens hebben we de beroemde 17 mile drive gereden, een stukje route in handen van een hotelketen met als hoogtepunt "The Lone Cypress". Een mooi stuk, overigens is de rest van de kust dat ook. Daarna doorgereden omdat we op tijd bij een camping aan wilden komen omdat we voor die nacht nog geen boeking hadden. Eenieder die we tot op heden ontmoet hadden verzekerde ons dat dit geen enkel probleem was dus je kunt de uitkomst wel raden: Alles zat vol. (Nadine had het al voorspeld en ze kreeg helaas gelijk) We wilden een plek in Big Sur langs de kust maar alle campings bleken vol. Ook doorrijden naar Lucia hielp niet, ook hier alles vol. Uiteindelijk besloten we maar om onze camper langs de kant van de weg te zetten bij een andere die daar al aan het wildkamperen was. Dit bleken Belgen en uiteindelijk stonden we er zelfs met zijn drieen. Het was wel goedkoop maar tevens goed voor een paar nachtmerries van Manouk en Rinka die het toch wel spannend vonden. Ik ben conform oude tijden in een ander bed wakker geworden dan ik 's-avonds ingestapt was.

Dag 14 - 29-07-2009

Vroeg vertrokken (om acht uur al) om er zeker van te zijn dat een camping nu wel zou lukken. Vrij snel aangekomen bij Hearst Castle (van die rijke krantenmagnaat) hebben we een bezoek hieraan tot 5 minuten beperkt omdat we bang waren dat er anders te veel vertraging op zouden lopen. Wel hadden wel al een leuke ontmoeting achter de rug met zeeolifanten die op het strand in een forse groep bijeen lagen. Volgens de dames klonken ze als het ontstoppen van een gootsteen of riool en ik moet toegeven dat ik begon terug te verlangen naar het prachtige geloei van de nederlandse koe. Wel was het een mooi gezicht ze onderling te zien bekvechten. (Dit is letterlijk zo). Vervolgens hebben wij daarna nog een ontbijtstop gemaakt die na een telefoontje een tweetal nachten op een camping in Santa Barbara opleverde (Camping Ocean Meso in Goleta). Hier hebben wij nu een prachtige plek.  Van de rest van de reis is nog wel te vertellen dat we een leuk bezoek aan een supermarkt brachten waar gebruik van gewone kortingen, een bonnenboekje en een ter plekke gratis aangeschafte klantenkaart ons 55 dollar korting opleverde. Wie nog durft te beweren dat wij niet uit Nederland komen...?? Een klein smetje nog wel dat na ons bezoekje aan het zwembad op de camping wij voor de deur onaangenaam verrast werden door een amerikaan die dacht nog wat capriolen uit te kunnen halen op een fietsje terwijl hij al over de 40 was. Dat eindigde met een forse valpartij, vertrek per brancard en een paar verdrietige dochters van de amerikaan. Misschien is het soms toch wel nuttig om maar een beperkte heldenstatus te hebben.............

Tot zover even onze heldendaden in de VS, wij hopen morgen of overmorgen voor de kust naar walvissen te kunnen gaan kijken. Er volgt dus meer.

Namens de Duijndammen onze held op sokken: Frans